De Assistente deel 10
“Hoe kan dit nou!”, dacht ik, en ik bedacht me dat ze de boeien waarschijnlijk voorzichtig had omgedaan toen ze m’n armen en benen verlegde en dat het mij niet was opgevallen omdat de boeien zo zacht waren. “Maar waarom?”, galmde het door m’n hoofd. “HALLO?”, riep ik luid, “WIL JE ME LOSMAKEN!”, maar ik kreeg geen antwoord. Ik begon een beetje paniekerig te worden en voelde dat m’n hart sneller begon te kloppen.
Ruim 5 minuten later hoorde ik het getik van haar hakken weer dichterbij komen. “HALLO”, riep ik nog eens, maar weer werd er geen antwoord gegeven. Ik hoorde wat gegniffel, voelde haar handschoenen over m’n rug kietelen en plots werd de handdoek van m’n hoofd getrokken. “HÉ, WAT MOET DIT NOU!”, riep ik. “Rustig maar, rustig maar”, riep Dorien lachend. “Blijf maar rustig liggen”. “Wat nou rustig liggen”, dacht ik. “Waarom doe je dit”, riep ik nogmaals. Het was even stil… “Kijk”, zei ze op een strenge toon terwijl ze me met haar blauwe ogen aankeek. “Jij komt hier om je te laten behandelen voor je zogenaamde vlekjes, maar stiekem loop jij jezelf hier gewoon een beetje op te geilen… Je bespied me elke keer als je hier bent en denkt zeker dat ik dat niet door heb. Nou, dat had je dan goed mis schatje, want het valt aardig op”, en ze lachte weer. “Toen ik het er van de week met Anne over had vertelde ze dat je haar ook met je ogen had uitgekleed en dat je zelfs een nat vlekje in je broekje had gekregen nadat je haar een lange tijd had lopen aanstaren. De vorige keer betrapte ik je hier op een stijve en daarmee wist ik wel genoeg… We hebben er weer eentje… Maar nu heb ik je hoor…”, en ze lachte, “Ik zal je eens leren…”. Er ging een golf van schaamte door me heen en ik voelde me onwijs betrapt. M’n hoofd werd knalrood en ik voelde me zwaar de pineut. “Ma maar wat ga je met me me doen dan”, stamelde ik geschrokken. “Jaa… dat wil jij wel weten he”, en ze begon weer plagerig te lachen.
Het was even stil en toen zei ze: “ik heb het met Anne overlegd en we hebben besloten dat we je gaan omtoveren tot assistente…”, en ze lachte. “Want dat vind je zo leuk…, of moet ik zeggen… geil…toch?“, en ze begon weer op die plagerige toon te lachen. Er ging weer een golf van schaamte door me heen en ik wist niet wat ik moest zeggen. “Ik zal zo met je beginnen en over een uurtje komt Anne me helpen…”, en het was weer even stil… “Zeg trouwens eens… Je trekt je zeker ook op ons af he…?”, zei ze plagerig, en ze wreef over m’n kruis terwijl ze me via de spiegel strak aankeek. “Aah”, kreunde ik zachtjes en ik voelde m’n hoofd nog roder worden. “Nou?”, vroeg ze nogmaals plagend, maar ik durfde geen antwoord te geven.
De handdoek werd weer over m’n hoofd gelegd. Ik wist niet meer wat ik moest doen en ik wist niet meer wat er precies gebeurde. Ik schaamde me rot en voelde me gigantisch betrapt. Ik voelde m’n nekharen omhoog komen en als ik eerlijk moet zijn was ik het liefst mijlenver door de grond gezakt. “Wat moet ik nu”, dacht ik. “Moet ik schreeuwen, moet ik gillen, of moet ik helemaal niets doen”. Ik wist het niet meer, want wie zou me eigenlijk horen. Er was immers niemand hier.
Ik hoorde wat gerommel en het leek alsof er van alles werd klaargezet. Mijn hartslag steeg nog sneller en ik merkte dat ik ook sneller begon adem te halen. Plots werd de handdoek weer van m’n hoofd getrokken. Op de tafel die voor mij was gezet zag ik diverse spullen liggen. Er lagen een paar rode laklaarzen, een wit latex jurkje, verschillende butt plugs en dildo’s en nog wat attributen waarvan ik niet precies wist wat het waren. Ik voelde het zweet uitbreken en merkte dat ik zachtjes begon te trillen. Ik voelde me overdonderd, want dit had ik niet verwacht!
“Zo, ben je klaar voor je behandeling”, vroeg Dorien grinnikend, maar ik wist niet wat ik moest zeggen. “Maak me los”, stamelde ik. “Alsjeblieft”. “Hé hé, we gaan toch niet flauw doen”, zei ze. “Jij hebt je lol gehad…, nu zijn wij aan de beurt”. Boontje komt om z’n loontje, of hoe zeggen ze dat ook alweer”, en ze grinnikte. Daarna trok ze m’n boxer van m’n lichaam. Nu lag ik echt helemaal naakt op de tafel en ik voelde de schaamte nog groter worden. “Je hebt je trouwens weer netjes geschoren zie ik”, zei ze, terwijl ze met haar handen over m’n billen wreef, “maar je hebt helaas nog steeds van die vieze beenharen… Daar zullen we als eerste eens wat aan doen”. Ze pakte de fles scheerschuim van tafel en nadat ze me had ingesmeerd pakte ze een scheermesje uit haar la en begon ze m’n benen te scheren. Ik voelde hoe het mesje langzaam over m’n benen gleed en voelde hoe ze af en toe m’n benen optilde zodat ze ook de voorkant kon doen.
Geef een antwoord