De Assistente deel 5

Terwijl ik haar aankeek sloeg m’n hart op hol en wist ik weer waarom ik was gegaan. Het was namelijk niet zozeer om de vlekjes weg te werken, maar vooral om de kans dat de huidspecialiste er net zo opwindend uitzag als de stagiaire van de tandarts. In dat geval zou ik namelijk weer iets hebben om me thuis op te verlekkeren. Ik liep achter haar aan en terwijl ik dat deed bekeek ik haar goed. Ze had net als haar vriendin een mooi figuur en blonde haren. Ze had een lekker strak kontje dat zachtjes heen en weer schudde terwijl ze liep, en over haar witte broek droeg ze een paar zwarte laarzen die tot iets boven haar knieën kwamen. Het was een opwindend gezicht dat witte uniform met dat kontje en die laarzen, en het wond mij minstens zo op als de stagiaire van de tandarts die onder hetzelfde uniform witte hakjes had gedragen. Terwijl ik me verlekkerde op haar kont draaide ze zich om. Ik keek geschrokken snel omhoog, maar ze keek alsof ze doorhad dat ik naar haar kont aan het staren was. “Deze kamer is het”, zei ze. “View, dat viel toch nog weer mee”, ging er door m’n hoofd, want ik had een opmerking verwacht dat ik niet zo naar haar kont moest kijken.

“Zo, dan zal ik eens naar die vlekjes op je huid kijken”, zei ze. “je mag hier op de behandelstoel komen liggen en je mag je shirt ook wel uitdoen”. Verlegen als ik was deed ik m’n shirt wat moeizaam uit en ik ging op de stoel zitten. “Je hoeft niet zenuwachtig te zijn hoor”, zei Dorien, maar daardoor voelde ik me juist nog verlegener worden. Ik stamelde dan ook: “nee uh… nee, weet ik”. Ze trok een paar handschoenen aan en terwijl ze dat deed bekeek ik haar nog eens van boven tot onder. Ik voelde mezelf weer opgewonden worden en merkte dat de zenuwen langzaam maar zeker verdwenen.

Het licht boven de stoel ging aan en Dorien kwam naast me zitten terwijl ze de lamp dichterbij bracht. Ze bleef een paar minuten kijken en wreef hier en daar wat over m’n huid. “Ik denk dat ik de geschikte behandelmethode al weet”, zei ze. “Ik zal je huid behandelen met een soort zandstraaltje waardoor de kleine vlekjes geheel zullen vervagen, en daarna zal ik er een verzorgende lotion opsmeren zodat er snel een mooie nieuwe laag opkomt”.

De lamp werd iets weggedraaid en ze liep naar een apparaat die iets verderop in de kamer stond. Ze reed het geheel richting de behandelstoel en daarna liep ze naar haar dressoir. Ze deed haar loshangende blonde haren in een staartje en strikte een mondkapje voor haar gezicht. “Werkt iedereen hier dan met mondkapjes”, dacht ik, maar het maakte me eigenlijk niet zoveel uit. Het zag er immers wederom spannend uit en ik voelde me er op de één of andere manier extra opgewonden door worden. Ze liep weer richting mijn kant en toen ze bukte om de stekker van het apparaat in het stopcontact te steken zag ik haar string iets boven haar broek uitsteken. Ik voelde m’n penis langzaam omhoog komen, maar net op dat moment draaide ze zich weer om. “Shit!”, dacht ik weer geschrokken. Ze keek me strak aan en mede daardoor had ik het gevoel alsof ik nu wel was betrapt. Ik zat te wachten op een opmerking, maar ze zei enkel: “zo, ik ben er klaar voor, we gaan beginnen”. “Pfff” dat was weer een hele opluchting. De lamp werd weer richting mij bewogen en ze begon aan de behandeling. Het voelde wel vreemd die zandstralen, maar gelukkig was het niet vervelend en voelde het na een tijdje eigenlijk wel ontspannend.

“Zo, dat was het weer voor vandaag”, zei ze, en het zat erop. “Ik wil nog wel even naar je rug en buik kijken voordat je gaat als je het niet erg vind. Is dat goed?”, vroeg ze. Ik antwoorde dat ik het wel goed vond en ging op de behandeltafel naast de stoel liggen. “Mmm, de volgende keer gaan we je rug en buik toch ook even doen als je dat goed vind, want ik zie dat je hier ook nog wat kleine vlekjes hebt. Als we dan straks helemaal klaar zijn ben je weer helemaal klaar voor de zomer”. “Ja, dat zou inderdaad wel mooi zijn”, zei ik, en ik maakte een nieuwe afspraak met de gedachte dat ik het helemaal niet erg vond om haar nog een keer te zien. Ze had me immers aardig had opgewonden. Ze deed de deur voor me open en ik verliet het huidcentrum.

Thuis aangekomen keek ik in de spiegel en zag ik dat het zandstralen met dat apparaatje toch ook wel iets had geholpen. Daarnaast was de behandeling ook niet echt vervelend geweest.