De ontgroening deel 6

Op een gegeven moment keek Anne weer weg en ik ging voorzichtig door met likken. Ik hoopte dat ik snel het bevel zou krijgen om te stoppen, want ik was inmiddels erg moe en mijn tong was rauw. Opeens keek Anne weer naar beneden en haar blik was niet blij. ‘Verdomme sletje! Wat had ik je nou gezegd?!?’ schreeuwde ze en trapte me tegen mijn hoofd. Ik sloeg een kreet uit. Anne beende weg, kwam terug met een mondbal en een riem, deed de mondbal ruw en strak bij me in, klikte de riem om mijn halsband, bitste ‘meekomen jij!’, gaf een snok aan de riem. Ik kroop naakt zo snel als ik kon achter haar aan, de halsband benam me haast de adem… ‘Mee, vuil sletje!’

Anne stopte, ging voor me staan en keek me vuil aan. Ze bukte zich over me en maakte met een verbeten blik met koorden op ruwe wijze mijn handen en voeten vast. Wijdbeens ging ze voor me staan. ‘Kijk me aan, teefje!’ Rillend van de kou en de angst keek ik onderdanig naar haar op, ze zag er kwaad en indrukwekkend uit, strak gekleed in een glimmend zwartleren jasje waar haar haren overheen golfden, strakke jeans met erover die hoge laarzen die tot boven mijn hoofd kwamen. Met ogen vlammend van woede en lippen strak samengeperst, zei ze: ‘Teefje, ik kan je wel wurgen. Weet je wel hoeveel die laarzen kostten? 160 euro! En jij komt ze even viesmaken met dat slettentongetje van je… Ik zal je leren!’ En Anne begon me met een verbeten blik af te ranselen met de zweep: Lach-PETS-je-PETS-nu-PETS-nog-PETS-steeds-PETS-teefje? Ik kreunde van de pijn en schudde mijn hoofd. ‘Wat nee? Ik zal je nee leren!’ zei Anne en begon me te trappen. Ik zeeg ineen op de grond.

Anne hurkte naast me en pakte mijn hoofd ruw vast met een hand. ‘Zie je die modderpoel? Hup, die kant op!’ Ik begon moeizaam te kruipen. Anne ging achter me staan en schopte me met de neus van haar laars in mijn kruis. Mijn gil werd gesmoord door de mondbal. Bijna letterlijk schopte Anne me naar de modder. ‘Kruip die modder in en ga liggen, zwijnenteefje! Hoofd opzij zodat je niet stikt.’ Ik kroop de modder in en ging liggen, hoofd opzij.

‘En nu stil blijven liggen. Als ik door jou vies word, snijd ik je ballen eraf!’ zei Anne en ze stapte op mijn rug. Ik voelde haar zwaar drukken op mijn lichaam en probeerde goed adem te blijven halen. Anne plaatste haar laars op mijn gezicht. ‘Zo sletje. Jij hebt mijn laars vies gemaakt en nu maak ik jou vies. Welkom in de hel…’ Ik raakte in paniek, maar kon niets doen behalve blijven ademhalen, terwijl mijn gezicht dieper in de modder gedrukt werd door Anne’s laars.

‘Hey, wat doe je?!?’ Hoorde ik een bekende stem vragen. ‘Haal hem daar meteen uit!’ Anne ging van mij af en trok mij aan mijn riem uit de modder. Daar stond Sanne, ze keek boos en ongerust. ‘Ben je gek geworden Anne? Straks maak je hem nog dood! Het is maar een spelletje hoor…Zet avond maar op de verhoging, ik ben zo terug.’ Sanne liep weg en Anne maakte mokkend de touwen rond mijn benen los en mijn mondbal. Ik begon zacht te rillen en te huilen. Anne keek me boos aan en zei: ‘Blijf uit mijn buurt feutje, je stinkt een uur in de wind. Dit keer kom je er goed vanaf. Meekomen!’ Ze trok aan de riem en ik volgde haar naar de verhoging in de tuin. Haar haren dansten op haar jasje, het zag er goddelijk uit en je zou niet denken dat dit meisje zo’n gevaarlijke feeks kon zijn. ‘Hup, klim erop. Handen en voeten’.

Huilend en nog altijd naar adem zoekend kroop ik op de verhoging. Daar kwam Sanne aan met een brandslang. ‘Even volhouden avondje’, zei ze en spoot me schoon met een ijskoude straal water. Daarna droogde ze me stevig af met een grote ruwe handdoek. ‘Dat is beter he, lieverd’ zei ze, terwijl ze me lief en onderzoekend aankeek en over mijn wang aaide. ‘Het is allemaal maar een spelletje avond. Trek het je niet aan. Of zou je nu je moeder willen zien?’ Ik begon schokkend te huilen. Sanne maakte een sussend geluid en bracht mijn hoofd naar haar borst, terwijl ze me door mijn haar woelde. Alle emoties kwamen bij mij los, ik was volledig op en was volledig door de war van deze heftige dag.

‘Stil maar avond, ik voel met je mee’ zei Sanne lief en ze gaf me een paar kusjes op mijn gezicht. Ze wenkte Anne, die haar een strap-on dildo gaf. Sanne deed deze over haar jeans. ‘Kom maar lief avondje, sabbel er maar aan, dan zal je je snel beter voelen. Ze bracht mijn hoofd naar beneden, tot aan het einde van de dildo. Ik keek haar vragend aan met betraande ogen, ze lachte lief naar me en knikte. Ik bracht mijn lippen tegen de dildo, deze was hard. Sanne pakte mijn haar vast. ‘Tuit je lipjes maar klein sletje, en doe je pijpmondje open.’ Ik gehoorzaamde en Sanne begon langzaam mijn mond ritmisch over de dildo te bewegen terwijl ze zacht begon te stoten. Inmiddels voelde ik dat Anne achter bij me iets vochtigs rond mijn anus smeerde. Sanne stootte steeds harder en Anne begon met haar vlakke hand hard op mijn billen te slaan. Daarna drong ze van achter naar binnen met haar strap-on dildo. Ik werd door de dames gesandwiched. ‘Lekker, sletje?’ vroeg Sanne glimlachend. ‘Wel een beetje dankbaar zijn hé?!?’ De dames gingen tekeer en het deed pijn, vooral van achter. Tenslotte stopte Sanne en zei: ‘Anne, doe jij avond zijn mondbal weer in? Dan wil ik hem nog even lekker naneuken.’ Nu keek Anne me blij aan, terwijl Sanne van achter op me tekeer ging. Na een minuut of vijf was ze klaar. De dames haalden me van de verhoging. Sanne vleide zich tegen mijn geknevelde naakte lichaam aan, met haar rug tegen mijn buik en keek me ‘zwijmelend’ aan. ‘Ik heb het heerlijk met je gehad lieverd’, zei ze en knipoogde zwoel lachend. ‘Was het voor jou ook fijn?’ Ze likte aan haar vingers, masseerde mijn tepel en zoende me in mijn nek.