Het bezoek aan de huisarts
Na weken van krabben en irritatie was ik het zat en besloot ik toch de huisarts maar eens met een bezoekje te gaan vereren. Nu was het helemaal niet ernstig maar gewoon een plekje aan mijn been wat maar bleef kriebelen en irriteren. Gelukkig kon ik snel terecht aangezien het vakantietijd was, toch kon ik niet weten dat dit bezoekje aan de dokter mij nog lang zou gaan heugen. Toen ik mij bevond voor het raam van de assistente gaf ik aan dat ik een afspraak met mijn huisarts had en kreeg te horen dat deze met vakantie was. Er was een vervanger, maar wees gerust hoor zei de assistentie ze is ook heel goed. Een vrouw dacht ik dat is eens wat anders dan de oude knar van een huisarts die ik normaal had. Nietsvermoedend nam ik plaats in de wachtkamer waar ik door veel te oude magazines aan het bladeren was. Meneer de Geus hoor ik opeens roepen en ik keek op naar de stem. Het had zo maar kunnen zijn dat ze mij meteen konden reanimeren want ik mijn hart leek even te stoppen. Een prachtige dame met een lange witte jas aan die mijn naam riep. Nogmaals riep ze mijn naam alvorens ik het besef kreeg dat ik met haar mee moest.
Er was u toch verteld door de assistente dat uw eigen huisarts op vakantie is zei de dame tegen mij toen ik eenmaal in de spreekkamer was aanbeland. Ja hoor, zei ik en ik vroeg aan haar waarom ze dit zo nadrukkelijk vroeg. Nou, zei ze u leek nogal te schrikken toen ik uw naam riep. Als u liever uw eigen huisarts heeft dan is dit geen probleem hoor zei ze. Dokter Tillenga is over twee dagen weer terug en dan kunt u gewoon een nieuwe afspraak maken. Ik gaf aan er zeker geen problemen mee te hebben dan zei mij zou behandelen en dat ik even gedachten verzonken was toen ze mijn naam riep. De zwoele huisarts besteedde er verder niet veel aandacht aan en vroeg waarom ik ik bij haar langs kwam. Ik gaf aan het irriterende en jeukende plekje op mijn been te hebben en ze zei dat ik mijn broek maar uit moest gaan doen en plaats moest gaan nemen op de behandeltafel.
Ik schrok me wezenloos want ik was bang dat er iets bij mij was gaan groeien. Ik dacht aan de meest vreselijke dingen om zo maar niet zorgen dat er iets stijf omhoog stond als ik mijn broek uit zou gaan doen. Het hielp redelijk want toen ik mijn knopen losmaakte viel het alleszins mee. Ik ging liggen op de tafel en de dokter nam nog een kijkje in mijn dossier en kwam vervolgens mijn kant op. Ik probeerde maar zo weinig mogelijk aandacht aan haar te besteden om zo een erectie te voorkomen. Ze trok handschoentjes aan drukte op de plek. Is dit gevoelig vroeg ze? Nu was het zeker gevoelig maar die hele plek die interesseerde mij niet meer. Ze bleef maar wrijven over mijn been en ik wist niet meer hoe ik het had.
De dokter had op dat moment nog niets door en deed gewoon haar werk. Ze had het over zalf die het probleem binnen korte tijd zou gaan oplossen. Hoe lang dit precies was dat hoorde ik helemaal niet en al helemaal niet hoe ik het aan moest gaan brengen. Later bij de apotheek vroegen ze mij of de dokter mij wel een goede uitleg had gegeven aangezien ik vele vragen stelde hoe de zalf gebruikt moest gaan worden. Toen de dokter mijn been verder onderzocht bukte ze verder voorover om goed mijn voet en tenen te kunnen bekijken. Ik keek vol tegen haar prachtige ronde billen aan en toen was het hek van de dam. Ik keek naar beneden en zag dat ik een volle erectie had.
De dokter trok haar handschoenen uit en ze stapte achteruit, toen tikte ze met haar elleboog tegen de plek aan waar alles recht overeind stond. Ze schrok en keek verontwaardigd naar mij, althans zo leek het. Zo meneer de Geus zei ze, u heeft blijkbaar nog een klacht. Ik had een naast een volle erectie ook een vol rood hoofd. Uit mijn woorden komen dat deed ik al helemaal niet meer. Problemen die zijn er om opgelost te worden zei ze. En ze legde haar hand op mijn boxershort. Ik denk dat ik bij deze klus de handschoenen maar eens niet aan doe. Hier heeft u vast geen problemen toch? Ik schudde zenuwachtig nee en ik zag hoe ze haar hand in mijn boxershort stopte en rustig mij begon te bevredigen.
Weet u wat erg belangrijk is bij het stellen van een diagnose zei ze? Dat is de smaak vertelde ze bijna meteen verder. Dit is erg belangrijk en dit vertelt mij meteen of er iets mis is. Uit mij kwam nog steeds geen woord en ik stond perplex. Ze bukte zich voorover en begon met rustig en kalm te pijpen. Tussendoor stopte ze even, ik denk dat alles goed is zei ze lachend maar voor de zekerheid doe ik nog even een tweede test. Ze ging verder met het oraal bevredigen en ik dacht dat ik het geen minuut zou volhouden tot ik klaar zou gaan komen.
Als ik moet zien of alles goed is dan zult u toch eens een een beetje sperma aan moeten gaan leveren zei ze. Dit was voor mij het teken dat ik mij niet meer in moest gaan houden en nadat ze nog even doorpijpte zag ik ik hoe ik in haar mond spoot en hoe alles lang haar gezicht droop. Ze wreef me nog een keer over mijn been en liep toen weg om een paar tissues te halen. Alles smaakt prima hoor zei ze en u heeft alleen zalf voor uw been nodig. Ik wreef me schoon en ondertussen zag ik hoe de dokter een recept voor de zalf uitschreef. Ik hoop dat alles snel weer goed is meneer de Geus zei ze en ze nam afscheid van me terwijl er nog een beetje sperma langs haar gezicht zat. Ik had nog steeds weinig gezegd en realiseerde mij pas na een paar uur wat er echt allemaal gebeurd was. De huisarts die heb ik helaas nooit meer gezien.